Ekonomik krizde, Şansölye büyük “biz”i çağırıyor: Almanya'yı birlikte başarıya giden yola geri döndürmek için artık herkesin “katılması” gerekiyor. Olaf Scholz'un bu hafta sendikaları, sektör derneklerini ve seçilmiş şirketlerin patronlarını Şansölyeliğe davet ettiği sanayi zirvesi de bu amaca hizmet etmeyi amaçlıyordu. Ama bu yeni kahve partisi sıcak havadan başka bir şey getirmedi.
Çünkü sitenin yenilenmesi huzur ve mutluluk uzlaşısıyla başarılı olamayacak. Bunun bir örneği, yönetimin ve iş konseyinin sert kemer sıkma programı konusunda şiddetli tartışmalara girdiği, zarar gören sanayi ikonu VW'dir. Ve siyaset hâlâ işin içine giriyor: Yalnızca Aşağı Saksonya eyalet hükümeti değil, Şansölye de tüm işlerin korunmasını talep ediyor. Peki sendikalar ve politikacılar, yeniden uluslararası alanda rekabetçi olabilmek için maliyetleri kısmasını engellerse, Avrupa'nın en büyük otomobil şirketi eski gücüne nasıl kavuşacak?
Çok pahalı ürünler üreten sadece Volkswagen değil. Genel olarak Almanya artık rekabetçi değil. Aşırı düzenlemeden, yüksek enerji maliyetlerinden ve birinci sınıf vergi yüklerinden muzdarip olan yalnızca sanayi değil.
2022'de enflasyon hızla yükseldiğinde Scholz Uyumlu Eylem çağrısında bulundu. O zamanlar sendikalar ve işverenler politikacılardan mümkün olduğu kadar fazla yardım alma konusunda birleşiyorlardı. O dönemde borç freni askıya alındığı için hükümet ekonomiyi ayakta tutmak için cömert yardım sözü verdi. 3.000 avroluk enflasyon primi için mutabakata varılan vergi ve harç muafiyetiyle Scholz, toplu sözleşme taraflarını uzlaştırdı. Gaz fiyatı freni de enerji krizi sırasında milyarlarca dolarlık rahatlama sağladı.
Ancak artık katı bütçe kuralları yeniden geçerli ve kamu kasaları boş. Scholz sanayi zirvesine katılanların çoğu kendi istediğini yaparsa, devlet borç frenini kaldırmalı ve kamu parasını gelecekteki vergi mükelleflerinin pahasına sanayi için serbest bırakmalıdır.
Hem sendikalar hem de iş dünyası temsilcileri, endüstriyel elektrik fiyatının kalıcı olarak sübvanse edilmesi yönünde çağrıda bulunuyor. Otomobil endüstrisinde de sosyal ortaklar, azalan talebi canlandırmak amacıyla oybirliğiyle yeni bir elektrikli otomobil ikramiyesi için bastırıyor. Ancak kolay borca giden yol neyse ki tıkalı. Aksi takdirde, muhtemelen 2025'te yapılacak federal seçimler açısından bizi durduracak hiçbir şey olmayacaktı.
Schröder'in hükümeti teslim oldu
Scholz'a göre bazukalarla, güçlü ve çift etkili bir ekonomi politikasının zamanı bitti. Şimdi Sosyal Demokrat'ın, Almanya'nın acilen ihtiyaç duyduğu yapısal reformlar için cesaretini toplaması gerekiyor. Toplumsal bir fikir birliğini bekleyemez ve beklememelidir.
Benzer şekilde kötü bir ekonomik durumda olan parti arkadaşı Gerhard Schröder, çeyrek asır önce Gündem 2010'u açıklamıştı. Basta Şansölyesi eşi benzeri görülmemiş bir istihdam patlamasının ve uzun bir yükselişin tohumlarını ekti. Schröder hükümeti, güçlü direnişe rağmen, işgücü piyasası ve sosyal güvenlik fonlarına yönelik reform programının yanı sıra büyük vergi indirimlerini de hayata geçirdi. Sendikalar, toplu pazarlık turlarında ve iş için çok sayıda şirket ittifakında ücret kısıtlaması uyguladı. Ve şirketler operasyonlarını şekle soktu. Her şey bir arada büyük başarıyı getirdi. Ancak Schröder'in at tedavisi hiçbir şekilde çatışmalardan arınmış değildi.
Şimdi Almanya'da bir sarsıntı daha yaşanmalı. Ancak bunun için birleşik bir hükümet şarttır. Trafik ışığı partilerinin ortak bir ekonomik strateji için Scholz'un çağrıştırdığı birlik duygusuna ihtiyacı var. Bunun yerine birbirlerine karşı çalışmayı tercih ediyorlar. Dolayısıyla, bu sefalete rağmen mümkün olduğu kadar çok şirketin, Almanları rahatsız edici reform yolunu seçmeye zorlama cesaretine sahip bir hükümet bulunana kadar ayakta kalacağını umabiliriz.
Çünkü sitenin yenilenmesi huzur ve mutluluk uzlaşısıyla başarılı olamayacak. Bunun bir örneği, yönetimin ve iş konseyinin sert kemer sıkma programı konusunda şiddetli tartışmalara girdiği, zarar gören sanayi ikonu VW'dir. Ve siyaset hâlâ işin içine giriyor: Yalnızca Aşağı Saksonya eyalet hükümeti değil, Şansölye de tüm işlerin korunmasını talep ediyor. Peki sendikalar ve politikacılar, yeniden uluslararası alanda rekabetçi olabilmek için maliyetleri kısmasını engellerse, Avrupa'nın en büyük otomobil şirketi eski gücüne nasıl kavuşacak?
Çok pahalı ürünler üreten sadece Volkswagen değil. Genel olarak Almanya artık rekabetçi değil. Aşırı düzenlemeden, yüksek enerji maliyetlerinden ve birinci sınıf vergi yüklerinden muzdarip olan yalnızca sanayi değil.
2022'de enflasyon hızla yükseldiğinde Scholz Uyumlu Eylem çağrısında bulundu. O zamanlar sendikalar ve işverenler politikacılardan mümkün olduğu kadar fazla yardım alma konusunda birleşiyorlardı. O dönemde borç freni askıya alındığı için hükümet ekonomiyi ayakta tutmak için cömert yardım sözü verdi. 3.000 avroluk enflasyon primi için mutabakata varılan vergi ve harç muafiyetiyle Scholz, toplu sözleşme taraflarını uzlaştırdı. Gaz fiyatı freni de enerji krizi sırasında milyarlarca dolarlık rahatlama sağladı.
Ancak artık katı bütçe kuralları yeniden geçerli ve kamu kasaları boş. Scholz sanayi zirvesine katılanların çoğu kendi istediğini yaparsa, devlet borç frenini kaldırmalı ve kamu parasını gelecekteki vergi mükelleflerinin pahasına sanayi için serbest bırakmalıdır.
Hem sendikalar hem de iş dünyası temsilcileri, endüstriyel elektrik fiyatının kalıcı olarak sübvanse edilmesi yönünde çağrıda bulunuyor. Otomobil endüstrisinde de sosyal ortaklar, azalan talebi canlandırmak amacıyla oybirliğiyle yeni bir elektrikli otomobil ikramiyesi için bastırıyor. Ancak kolay borca giden yol neyse ki tıkalı. Aksi takdirde, muhtemelen 2025'te yapılacak federal seçimler açısından bizi durduracak hiçbir şey olmayacaktı.
Schröder'in hükümeti teslim oldu
Scholz'a göre bazukalarla, güçlü ve çift etkili bir ekonomi politikasının zamanı bitti. Şimdi Sosyal Demokrat'ın, Almanya'nın acilen ihtiyaç duyduğu yapısal reformlar için cesaretini toplaması gerekiyor. Toplumsal bir fikir birliğini bekleyemez ve beklememelidir.
Benzer şekilde kötü bir ekonomik durumda olan parti arkadaşı Gerhard Schröder, çeyrek asır önce Gündem 2010'u açıklamıştı. Basta Şansölyesi eşi benzeri görülmemiş bir istihdam patlamasının ve uzun bir yükselişin tohumlarını ekti. Schröder hükümeti, güçlü direnişe rağmen, işgücü piyasası ve sosyal güvenlik fonlarına yönelik reform programının yanı sıra büyük vergi indirimlerini de hayata geçirdi. Sendikalar, toplu pazarlık turlarında ve iş için çok sayıda şirket ittifakında ücret kısıtlaması uyguladı. Ve şirketler operasyonlarını şekle soktu. Her şey bir arada büyük başarıyı getirdi. Ancak Schröder'in at tedavisi hiçbir şekilde çatışmalardan arınmış değildi.
Şimdi Almanya'da bir sarsıntı daha yaşanmalı. Ancak bunun için birleşik bir hükümet şarttır. Trafik ışığı partilerinin ortak bir ekonomik strateji için Scholz'un çağrıştırdığı birlik duygusuna ihtiyacı var. Bunun yerine birbirlerine karşı çalışmayı tercih ediyorlar. Dolayısıyla, bu sefalete rağmen mümkün olduğu kadar çok şirketin, Almanları rahatsız edici reform yolunu seçmeye zorlama cesaretine sahip bir hükümet bulunana kadar ayakta kalacağını umabiliriz.