Ekonomi Başkanı Başkanı siyasetine giderek daha fazla yansıyor. Trump ve danışmanlarının tartışması ekonomik olarak brüt saçmalıktır. Avrupa sadece belirsiz bir umut olmaya devam ediyor.
İlgi ne kadar düşükse, enflasyon o kadar düşük ”. Ama Trump ruhta bir erkek kardeş. ABD'de paranın devalüasyonunun tekrar hızlandığı bilindiğinde, Amerikan Başkanı “Truth Social” da yazdı: “Faiz azaltılmalı, bu yaklaşan tarifelerle el ele gidecek. Rock and Roll, Amerika. Rock and Roll, Amerika.
Ne Erdoğan ne de Trump bunu ekonomik bir özel mantık, tarihsel deneyim, ampirik kanıtlar ve bilginin teorik ilerlemesini karşılayabileceğine inanıyor. Türkiye örneğinde, Erdoğan savaşından vazgeçmeden önce enflasyon sadece yüzde 80'den fazla artmak zorunda kaldı – bu da faizin daha yüksek olması beklenen sonuç.
Trump durumunda arzulu düşünme ve gerçeklik arasındaki kontrastın ne kadar açık olması henüz net değildir. Bir araştırmaya göre, 1000 Amerikan çelik işi 2018'den itibaren Trump'ın tarifelerini yarattı – ticaret engelleri başka yerlerde 75.000 işe mal oldu. Trump'ın daha geniş çelik tarifeleri duyurmasını bırakmadığı bir uyumsuzluk. Yeni bir bükülme, Trump'ın Genelkurmay Başkan Yardımcısı Stephen Miller, Avrupa'nın KDV'nin ABD'den otomobil ihracatına karşı ayrımcılık yapacağı fikriyle tartışıyor. Daha iyi bilmiyor musun? Daha iyi bilmek istemiyor musun? Yoksa Amerika'nın yeni ambargo düşüncesi için daha iyi bir mazeret düşünmediniz mi? Her durumda, argüman, her üç dönem testinde çıngırak olacağınız brüt bir saçmalıktır.
Transatlantik ortaklıkta, en azından Avrupa perspektifinden, büyük ölçüde serbest ticaret, yasal kesinlik ve işbölümü ile gelişen küresel ekonomik düzenin anahtarı devam ediyor. Bunun çalışması için vakıf doğru olmalıdır. Uyumlu bir gerçeklik algısına ek olarak, bu aynı zamanda ortak değerler, ortak kurallar veya en azından var olması gerektiği rızasını da içerir. Şimdi Perşembe günü belirtildiği gibi, Putin'in Rusya'sını, giderek daha fazla otoriter olandan biri olan Çin'e “çok iyi bir ilişki” hedefleyen G 7'nin turuna geri getirmek isteyen bir ABD başkanıyla uğraşıyoruz. “Özel bağlama” yönetildi – ve daha sonra “çok yaygın” hissediyor ve sadece AB'yi algılıyor.
Neredeyse yarım yüzyıl boyunca, ABD – Alman direnişine karşı oldukça onurlu ve uzun – uluslararası iş dünyasında yolsuzlukla mücadeleye öncülük etti. Örneğin Goldman Sachs, Siemens ve Trump'ın kendisi geçmişte hedeflenmişti. Pazartesi günü Trump, 1977'den itibaren Yabancı Yolsuzluk Uygulamaları Yasası'ndan sonra kolluk kuvvetlerini askıya aldı. Bu oldukça dışa dönük olmasına rağmen, Amerikan şirketleri için rekabetçi bir dezavantajdır.
Şimdilik ortak bir kural olmayacak. Neredeyse 80 yıldır, çoğu zaman elçilik Amerikan başkanları tarafından yönetilen küresel topluluk, uluslararası ticarete düzenli bir çerçeve vermeye çalıştı. Trump, DTÖ Dünya Ticaret Örgütü'nün sözleşmelerin koruyucusu olarak rolünü üstlenmeye devam etmesini önleyerek ilk dönem boyunca bu sistemi zayıflattı. Şimdi, açıklandığı gibi, açıklandığı gibi, mevcut anlaşmaların aksine, “karşılıklı” tarifeler ve “ek olarak” hala otomobiller ve yarı iletkenler gibi kayıtlı olarak seçilen ürün grupları için tarifeler için daha güçlü olanın yerini alacak.
Öyleyse, belki de ortak çıkarlar kal. Nesnel olarak var. Tek soru Donald Trump'ın bunu bu şekilde görüp görmediğidir. İşgücü ve ticaret bölünmesinin genellikle herkesin yararlara dahil olduğu kazan-kazan sonuçları üretmesi, uzmanların genellikle zor olduğu temel ekonomik bilgilerden biridir.
Ancak iş adamları ek olarak, kendilerini açıkça “anlaşmanın sanatına” (böyle bir koz en çok satan) taahhüt edenler-aslında bu mantık için erişilebilir olmalıdır. Bununla birlikte, Trump ve Ekonomik Düz Dünya Derneği'nden danışmanları, uluslararası ekonomik ilişkileri her zaman Amerika'nın sadece başkalarının vazgeçtiğinde veya vazgeçtiğinde kazandığı Winlosen bir olay olarak gördüklerini gösteriyor.
Bu tür işaretler, Trumpch Zoll-Furor'un er ya da geç ilk döneminde olduğu gibi bir şey olacağına dair belirsiz bir umutla sadece hasar sınırlaması ile ilgili olabilir. Keskin bir retorik muhtemelen kanıtlandığı kadar etkili değildir. Son birkaç gün içinde Paris ve Berlin'den özlü kelimeler geldi. Salı günü Olaf Scholz, “AB hızla tepki verebilir ve tepki verecek,” dedi. Brüksel'deki AB Komisyonu ise bir tepki tanımından kaçındı. Bu iyi bir şey.
İlgi ne kadar düşükse, enflasyon o kadar düşük ”. Ama Trump ruhta bir erkek kardeş. ABD'de paranın devalüasyonunun tekrar hızlandığı bilindiğinde, Amerikan Başkanı “Truth Social” da yazdı: “Faiz azaltılmalı, bu yaklaşan tarifelerle el ele gidecek. Rock and Roll, Amerika. Rock and Roll, Amerika.
Ne Erdoğan ne de Trump bunu ekonomik bir özel mantık, tarihsel deneyim, ampirik kanıtlar ve bilginin teorik ilerlemesini karşılayabileceğine inanıyor. Türkiye örneğinde, Erdoğan savaşından vazgeçmeden önce enflasyon sadece yüzde 80'den fazla artmak zorunda kaldı – bu da faizin daha yüksek olması beklenen sonuç.
Trump durumunda arzulu düşünme ve gerçeklik arasındaki kontrastın ne kadar açık olması henüz net değildir. Bir araştırmaya göre, 1000 Amerikan çelik işi 2018'den itibaren Trump'ın tarifelerini yarattı – ticaret engelleri başka yerlerde 75.000 işe mal oldu. Trump'ın daha geniş çelik tarifeleri duyurmasını bırakmadığı bir uyumsuzluk. Yeni bir bükülme, Trump'ın Genelkurmay Başkan Yardımcısı Stephen Miller, Avrupa'nın KDV'nin ABD'den otomobil ihracatına karşı ayrımcılık yapacağı fikriyle tartışıyor. Daha iyi bilmiyor musun? Daha iyi bilmek istemiyor musun? Yoksa Amerika'nın yeni ambargo düşüncesi için daha iyi bir mazeret düşünmediniz mi? Her durumda, argüman, her üç dönem testinde çıngırak olacağınız brüt bir saçmalıktır.
Transatlantik ortaklıkta, en azından Avrupa perspektifinden, büyük ölçüde serbest ticaret, yasal kesinlik ve işbölümü ile gelişen küresel ekonomik düzenin anahtarı devam ediyor. Bunun çalışması için vakıf doğru olmalıdır. Uyumlu bir gerçeklik algısına ek olarak, bu aynı zamanda ortak değerler, ortak kurallar veya en azından var olması gerektiği rızasını da içerir. Şimdi Perşembe günü belirtildiği gibi, Putin'in Rusya'sını, giderek daha fazla otoriter olandan biri olan Çin'e “çok iyi bir ilişki” hedefleyen G 7'nin turuna geri getirmek isteyen bir ABD başkanıyla uğraşıyoruz. “Özel bağlama” yönetildi – ve daha sonra “çok yaygın” hissediyor ve sadece AB'yi algılıyor.
Neredeyse yarım yüzyıl boyunca, ABD – Alman direnişine karşı oldukça onurlu ve uzun – uluslararası iş dünyasında yolsuzlukla mücadeleye öncülük etti. Örneğin Goldman Sachs, Siemens ve Trump'ın kendisi geçmişte hedeflenmişti. Pazartesi günü Trump, 1977'den itibaren Yabancı Yolsuzluk Uygulamaları Yasası'ndan sonra kolluk kuvvetlerini askıya aldı. Bu oldukça dışa dönük olmasına rağmen, Amerikan şirketleri için rekabetçi bir dezavantajdır.
Şimdilik ortak bir kural olmayacak. Neredeyse 80 yıldır, çoğu zaman elçilik Amerikan başkanları tarafından yönetilen küresel topluluk, uluslararası ticarete düzenli bir çerçeve vermeye çalıştı. Trump, DTÖ Dünya Ticaret Örgütü'nün sözleşmelerin koruyucusu olarak rolünü üstlenmeye devam etmesini önleyerek ilk dönem boyunca bu sistemi zayıflattı. Şimdi, açıklandığı gibi, açıklandığı gibi, mevcut anlaşmaların aksine, “karşılıklı” tarifeler ve “ek olarak” hala otomobiller ve yarı iletkenler gibi kayıtlı olarak seçilen ürün grupları için tarifeler için daha güçlü olanın yerini alacak.
Öyleyse, belki de ortak çıkarlar kal. Nesnel olarak var. Tek soru Donald Trump'ın bunu bu şekilde görüp görmediğidir. İşgücü ve ticaret bölünmesinin genellikle herkesin yararlara dahil olduğu kazan-kazan sonuçları üretmesi, uzmanların genellikle zor olduğu temel ekonomik bilgilerden biridir.
Ancak iş adamları ek olarak, kendilerini açıkça “anlaşmanın sanatına” (böyle bir koz en çok satan) taahhüt edenler-aslında bu mantık için erişilebilir olmalıdır. Bununla birlikte, Trump ve Ekonomik Düz Dünya Derneği'nden danışmanları, uluslararası ekonomik ilişkileri her zaman Amerika'nın sadece başkalarının vazgeçtiğinde veya vazgeçtiğinde kazandığı Winlosen bir olay olarak gördüklerini gösteriyor.
Bu tür işaretler, Trumpch Zoll-Furor'un er ya da geç ilk döneminde olduğu gibi bir şey olacağına dair belirsiz bir umutla sadece hasar sınırlaması ile ilgili olabilir. Keskin bir retorik muhtemelen kanıtlandığı kadar etkili değildir. Son birkaç gün içinde Paris ve Berlin'den özlü kelimeler geldi. Salı günü Olaf Scholz, “AB hızla tepki verebilir ve tepki verecek,” dedi. Brüksel'deki AB Komisyonu ise bir tepki tanımından kaçındı. Bu iyi bir şey.