Şu anda Almanya'da 500'den fazla ilaç için teslimat darboğazları var. Bir zamanlar dünyanın eczacıydık. Sorunlar Almanya'nın neyin geldiğini gösteriyor: Vatandaşlardan giderek daha fazla ödeme yapmaları istenmesine rağmen, devlet çok önemli bir noktada işlevsizdir.
Geçen yıl, meme kanseri tamoksifeninden bir yıl önce ateş suları ve çocuk antibiyotikleriydi, şu anda DEHB ilacına güvenen hastalardan etkileniyor: Almanya'da her zaman önemli ilaçlar var. Şu anda 500'den fazla ilaç için teslimat darboğazları var.
Bu, özellikle önceki iki yıla kıyasla başarısızlık sayısı küçüldüğünden, yaklaşık 100.000 reçeteli ilaç göz önüne alındığında çok az görünmektedir. Ancak, bu hiçbir şekilde gerçek bir rahatlama değildir. On yıl önce, doktorlar, eczacılar ve hastalar sadece bildirilen 120 teslimat darboğazıyla uğraştılar – ve o zaman bile sıkı ilaçlar bir sorundu. Buna ek olarak, darboğaz raporları üreticilerden gelen gönüllü bilgilere ve dolayısıyla muhtemelen gerçekliğin sadece bir kısmına dayanmaktadır.
Şimdi ilaç sadece ayakkabı veya sakız gibi herhangi bir ürün değildir. İlaçlar bir devletin hizmet sunumunun bir parçasıdır. Diyelim ki, diğer şeylerin yanı sıra, vatandaşlarının önemli ilaçlara güvenilir erişimi olmasını sağlamalıdır. Bunun yerine, salin çözeltisi gibi daha küfürlü bir ürün bile zaman zaman mevcut değildi. Ve bir zamanlar dünyadaki eczane olan bir ülkedeki tüm insanların – ve ABD ve Kanada'dan sonra en yüksek üçüncü sağlık maliyetlerinin dünya çapında uygun fiyatlı olduğunu.
İlaçtaki teslimat problemlerinde genel Almanya'ya yansıtılmaktadır: vatandaşlardan giderek daha fazla ödeme yapmaları istenmesine rağmen, devlet göz önüne alındığında işlevsizdir. Bu yıl, çoğu yasal sağlık sigortasının ek katkıları, devletin vatandaşların kapılarının bakımındaki finansman yükümlülüklerini yeterince yerine getirmediği için büyük ölçüde artmıştır. Yasal olarak sigortalı 74 milyondan fazla kişi için daha fazla artış hariç tutulmamaktadır. Bununla birlikte, para güvenilir bir ilaç kaynağı için yeterli değildir.
Şimdi, belirli ilaçların fiyatlarını kalıcı olarak düşük tutmak için siyasetin geçmişte abarttığı intikam oldu. 2023 yazında, trafik ışığı hükümeti bu “Ramsch sözleşmelerinin” aşırılıklarını düzeltmesi gereken bir yasa başlattı (orijinal ses Karl Lauterbach). Ancak, özellikle çocuk ilaçları için biraz daha rahat bir durum dışında, başarılar şimdiye kadar yönetilebilir. Bunun nedeni, geçmişten gelen yanlış teşviklerin tersine çevrilmesi o kadar kolay olmamasıdır. Bu aynı zamanda ülkenin mücadele etmesi gereken diğer birçok sorundan da farklı değildir.
Çin'in damlasında
Her ne kadar kişi de açıkça farklılaştırmalı: En nadir durumlarda, teslimat sorunu Bayer, Boehringer veya Merck gibi orijinal hazırlıkların üreticilerini, yeni terapiler için yüksek fiyatlar çağırabilecek şekilde etkiler. Durum, patent korumasının uzun süredir sona erdiği aktif bileşenlerin önemli ölçüde daha ucuz taklitçileri üreten şirketler için farklıdır.
Bu çok adlandırılan jenerikler, antibiyotikler, ağrı kesiciler veya daha eski kanser ilaçları dahil olmak üzere Almanya'daki temel bakımın yüzde 80'ini kapsamaktadır. Bu araçlar halk sağlığı için gereklidir. Ancak geri ödemeleri bazen sadece yüzeyde hareket eder. Birçok üretici uzun zamandır Almanca bakımından çıkmış ve diğer ülkeler için daha karlı üretmeyi tercih etmektedir veya tamamen vazgeçmiştir.
Bununla birlikte, ilaçlardaki teslimat darboğazları sadece Almanya'yı etkilemekle kalmaz. Önemli ilaçlar Fransa, İsviçre, ABD ve diğer ülkelerde de mevcut değildir, ancak vatandaşlar da sağlık için çok para harcarlar. Hepsi, küresel iş bölümü sırasında, ilaç üretiminin bir kısmının, maliyetlerin – ve bazen üretim gereksinimlerinin – önemli ölçüde daha düşük olduğu Çin ve Hindistan gibi ülkelere kaymış olması ile mücadele etmek zorundadır. Avrupalı üreticiler bu tür damping koşullarına ayak uyduramazlar.
Özellikle aktif bileşenlerin üretiminde, yani bir ilacın bileşen zincirinin en başında, dünya yıllardır Çin'in damlasına asılıyor. Aynı zamanda, üretici sayısı da maliyet baskısı sırasında oraya küçüldü. Asya'daki büyük üreticilerden biri aniden başarısız olursa, bir dizi ilaç için tedarik zincirleri hızlı bir şekilde sessizdir.
Bir baskı aracı olarak hayati ilaçlar
Korona pandemi, bu aşırı bağımlılığın üç yıl önce aniden sadece ilaç değil, aynı zamanda maskeler gibi klinik materyallerin de yetersiz olduğu zaman ne kadar tehlikeli olabileceğini gösterdi. Avrupa Parlamentosu, “Halk sağlığı, bir kıtayı dizlerine zorlayabilecek jeostratejik bir silahtır.” Dedi. O zamandan beri riskler arttı. Avrupa, ABD ve Çin'in büyük blokları arasında ve en kötü durumda, basınç aracı olarak kullanılabilir bir duruma girmek için giderek daha fazla korkmak zorundadır.
ABD Başkanı Donald Trump'ın birçok ülkeyle çitin kırılmasıyla Avrupa'yı hatırlatma olarak anlaması gereken gümrük anlaşmazlığı. Alman ilaç endüstrisi ABD ile yakından iç içe geçiyor, ithal ilaçların neredeyse altıda biri oradan geliyor. Genellikle, cezalandırıcı tarifelerin ilacı hariç tutulur, ancak kimse şu anda böyle bir senaryoyu dışlayamaz.
Artan jeopolitik belirsizlik göz önüne alındığında, Almanya ve Avrupa hızlı bir şekilde karşı koymak zorundadır. Zaten yaklaşımlar vardır, örneğin, tek tip bir izleme ve erken uyarı sistemi ve önemli ilaçların tedarik zincirleri için stres testleri planlanmaktadır. En azından AB çapında rezerv kapasiteleri tartışılmaktadır. Ama tüm bunlar yeterli olmayacak. Nihayetinde, Avrupa ve özellikle Almanya'nın yerler olarak tekrar daha çekici olmaları gerektiğinin hiçbir yolu yoktur, bu nedenle yerinde ilaç üretmeye devam etmek faydalıdır.
Bir zamanlar uzaklaşan farmasötik üretimin buraya geri döneceğini ummak yanıltıcıdır. Kalan üreticilerin yelkenleri de silmemelerini sağlamak daha da önemli olacaktır. Bunun tarifleri şaşırtıcı değildir: bürokrasinin azaltılması, rekabetçi ve güvenilir enerji arzı, dijitalleşme ve AI'nın akıllıca kullanımı, araştırma ve geliştirme yatırımları hedeflenen yatırımlar. Ve her şeyden önce, antibiyotik gibi önemli ilaçlara daha fazla para harcama isteği.
Şimdiye kadar, durum böyle değil: Yıl sonunda, son Avrupalı üretici Frankfurt-Höchst bölgesinde Novalgin olarak bilinen ağrı kesici metamizol üretimini işe alacak. Bu ülkede üretim artık değerli değil. Gelecekte, Avrupa bu aktif bileşen için tamamen Çin'deki üreticilere bağımlı olacak. Bu, maliyetleri kısa sürede tasarrufu sağlayabilir. Ancak uzun vadede bu gelişme pahalı olacaktır.
Geçen yıl, meme kanseri tamoksifeninden bir yıl önce ateş suları ve çocuk antibiyotikleriydi, şu anda DEHB ilacına güvenen hastalardan etkileniyor: Almanya'da her zaman önemli ilaçlar var. Şu anda 500'den fazla ilaç için teslimat darboğazları var.
Bu, özellikle önceki iki yıla kıyasla başarısızlık sayısı küçüldüğünden, yaklaşık 100.000 reçeteli ilaç göz önüne alındığında çok az görünmektedir. Ancak, bu hiçbir şekilde gerçek bir rahatlama değildir. On yıl önce, doktorlar, eczacılar ve hastalar sadece bildirilen 120 teslimat darboğazıyla uğraştılar – ve o zaman bile sıkı ilaçlar bir sorundu. Buna ek olarak, darboğaz raporları üreticilerden gelen gönüllü bilgilere ve dolayısıyla muhtemelen gerçekliğin sadece bir kısmına dayanmaktadır.
Şimdi ilaç sadece ayakkabı veya sakız gibi herhangi bir ürün değildir. İlaçlar bir devletin hizmet sunumunun bir parçasıdır. Diyelim ki, diğer şeylerin yanı sıra, vatandaşlarının önemli ilaçlara güvenilir erişimi olmasını sağlamalıdır. Bunun yerine, salin çözeltisi gibi daha küfürlü bir ürün bile zaman zaman mevcut değildi. Ve bir zamanlar dünyadaki eczane olan bir ülkedeki tüm insanların – ve ABD ve Kanada'dan sonra en yüksek üçüncü sağlık maliyetlerinin dünya çapında uygun fiyatlı olduğunu.
İlaçtaki teslimat problemlerinde genel Almanya'ya yansıtılmaktadır: vatandaşlardan giderek daha fazla ödeme yapmaları istenmesine rağmen, devlet göz önüne alındığında işlevsizdir. Bu yıl, çoğu yasal sağlık sigortasının ek katkıları, devletin vatandaşların kapılarının bakımındaki finansman yükümlülüklerini yeterince yerine getirmediği için büyük ölçüde artmıştır. Yasal olarak sigortalı 74 milyondan fazla kişi için daha fazla artış hariç tutulmamaktadır. Bununla birlikte, para güvenilir bir ilaç kaynağı için yeterli değildir.
Şimdi, belirli ilaçların fiyatlarını kalıcı olarak düşük tutmak için siyasetin geçmişte abarttığı intikam oldu. 2023 yazında, trafik ışığı hükümeti bu “Ramsch sözleşmelerinin” aşırılıklarını düzeltmesi gereken bir yasa başlattı (orijinal ses Karl Lauterbach). Ancak, özellikle çocuk ilaçları için biraz daha rahat bir durum dışında, başarılar şimdiye kadar yönetilebilir. Bunun nedeni, geçmişten gelen yanlış teşviklerin tersine çevrilmesi o kadar kolay olmamasıdır. Bu aynı zamanda ülkenin mücadele etmesi gereken diğer birçok sorundan da farklı değildir.
Çin'in damlasında
Her ne kadar kişi de açıkça farklılaştırmalı: En nadir durumlarda, teslimat sorunu Bayer, Boehringer veya Merck gibi orijinal hazırlıkların üreticilerini, yeni terapiler için yüksek fiyatlar çağırabilecek şekilde etkiler. Durum, patent korumasının uzun süredir sona erdiği aktif bileşenlerin önemli ölçüde daha ucuz taklitçileri üreten şirketler için farklıdır.
Bu çok adlandırılan jenerikler, antibiyotikler, ağrı kesiciler veya daha eski kanser ilaçları dahil olmak üzere Almanya'daki temel bakımın yüzde 80'ini kapsamaktadır. Bu araçlar halk sağlığı için gereklidir. Ancak geri ödemeleri bazen sadece yüzeyde hareket eder. Birçok üretici uzun zamandır Almanca bakımından çıkmış ve diğer ülkeler için daha karlı üretmeyi tercih etmektedir veya tamamen vazgeçmiştir.
Bununla birlikte, ilaçlardaki teslimat darboğazları sadece Almanya'yı etkilemekle kalmaz. Önemli ilaçlar Fransa, İsviçre, ABD ve diğer ülkelerde de mevcut değildir, ancak vatandaşlar da sağlık için çok para harcarlar. Hepsi, küresel iş bölümü sırasında, ilaç üretiminin bir kısmının, maliyetlerin – ve bazen üretim gereksinimlerinin – önemli ölçüde daha düşük olduğu Çin ve Hindistan gibi ülkelere kaymış olması ile mücadele etmek zorundadır. Avrupalı üreticiler bu tür damping koşullarına ayak uyduramazlar.
Özellikle aktif bileşenlerin üretiminde, yani bir ilacın bileşen zincirinin en başında, dünya yıllardır Çin'in damlasına asılıyor. Aynı zamanda, üretici sayısı da maliyet baskısı sırasında oraya küçüldü. Asya'daki büyük üreticilerden biri aniden başarısız olursa, bir dizi ilaç için tedarik zincirleri hızlı bir şekilde sessizdir.
Bir baskı aracı olarak hayati ilaçlar
Korona pandemi, bu aşırı bağımlılığın üç yıl önce aniden sadece ilaç değil, aynı zamanda maskeler gibi klinik materyallerin de yetersiz olduğu zaman ne kadar tehlikeli olabileceğini gösterdi. Avrupa Parlamentosu, “Halk sağlığı, bir kıtayı dizlerine zorlayabilecek jeostratejik bir silahtır.” Dedi. O zamandan beri riskler arttı. Avrupa, ABD ve Çin'in büyük blokları arasında ve en kötü durumda, basınç aracı olarak kullanılabilir bir duruma girmek için giderek daha fazla korkmak zorundadır.
ABD Başkanı Donald Trump'ın birçok ülkeyle çitin kırılmasıyla Avrupa'yı hatırlatma olarak anlaması gereken gümrük anlaşmazlığı. Alman ilaç endüstrisi ABD ile yakından iç içe geçiyor, ithal ilaçların neredeyse altıda biri oradan geliyor. Genellikle, cezalandırıcı tarifelerin ilacı hariç tutulur, ancak kimse şu anda böyle bir senaryoyu dışlayamaz.
Artan jeopolitik belirsizlik göz önüne alındığında, Almanya ve Avrupa hızlı bir şekilde karşı koymak zorundadır. Zaten yaklaşımlar vardır, örneğin, tek tip bir izleme ve erken uyarı sistemi ve önemli ilaçların tedarik zincirleri için stres testleri planlanmaktadır. En azından AB çapında rezerv kapasiteleri tartışılmaktadır. Ama tüm bunlar yeterli olmayacak. Nihayetinde, Avrupa ve özellikle Almanya'nın yerler olarak tekrar daha çekici olmaları gerektiğinin hiçbir yolu yoktur, bu nedenle yerinde ilaç üretmeye devam etmek faydalıdır.
Bir zamanlar uzaklaşan farmasötik üretimin buraya geri döneceğini ummak yanıltıcıdır. Kalan üreticilerin yelkenleri de silmemelerini sağlamak daha da önemli olacaktır. Bunun tarifleri şaşırtıcı değildir: bürokrasinin azaltılması, rekabetçi ve güvenilir enerji arzı, dijitalleşme ve AI'nın akıllıca kullanımı, araştırma ve geliştirme yatırımları hedeflenen yatırımlar. Ve her şeyden önce, antibiyotik gibi önemli ilaçlara daha fazla para harcama isteği.
Şimdiye kadar, durum böyle değil: Yıl sonunda, son Avrupalı üretici Frankfurt-Höchst bölgesinde Novalgin olarak bilinen ağrı kesici metamizol üretimini işe alacak. Bu ülkede üretim artık değerli değil. Gelecekte, Avrupa bu aktif bileşen için tamamen Çin'deki üreticilere bağımlı olacak. Bu, maliyetleri kısa sürede tasarrufu sağlayabilir. Ancak uzun vadede bu gelişme pahalı olacaktır.