WELT podcast'lerimizi buradan dinleyebilirsiniz
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
AAlmanya'da Berlin'in hükümet bölgesi kadar taşralı hissi veren çok az yer var. Borchardt, Einstein ve Bocca di Bacco gibi harika küçük kasaba ön ekini “klas” olarak kazanmış lüks restoranlar var. Fraksiyon yaz festivallerini ve siyaset ödülünü içeren bir takvim var. Tüm bunların ortasında, yılda bir kez, betondan kıvırcık bir saç modeli veya dar bir smokinle krep ipeğe sarınarak, federal basın topunun etrafında dönüp politikacılarla selfie çeken başkent gazetecileri var.
Bu özel selfie gazetecileriyle ilgili olması gerekiyordu. Bakanlıkların ve Federal Şansölyeliğin karmaşık süreçlerinin karanlığına ışık tutmaya çalışan gazeteci meslektaşlarından farklı olarak bu selfie gazetecileri, gücün ve iyi ışığın olduğu her yerdedir. Bu genellikle hükümet düzleminde veya daha iyisi önünde olur.
ayrıca oku
Air Force One değil. Neredeyse. Popüler motif: Güneş doğarken uçağa çıkan merdivenler, arka tarafta açıkça görülebilen siyah, kırmızı ve altın şerit, bu da şunu açıkça ortaya koyuyor: Burada uçan bir çizgi yok. Ardından evde kalan takipçilerine şu soru geliyor: “Peki bugün nereye gidiyoruz?” Çabuk Cibuti veya Somali bayrağını ekleyin. Hiçbir şey bundan daha incelikli bir sinyal vermez: Dünyada evimdeyim. Ah, orada bir meslektaş gördüm! Zack, bir selfie. Gücün sabah güneşi, gazetecilerin yorgun yüzlerinin üzerinde usulca uzanıyor.
Bir gazete okuyucusu veya televizyon izleyicisi olarak bilgi kazanmayı uman herkes genellikle hayal kırıklığına uğrayacaktır. Uçakta konuşulanlar genellikle “3'ün altında” yani gizli, kayıt dışıdır. Selfie gazetecisi de bir sonraki gezi için akreditasyon istediğinden, ideal olarak kendisine verilen bilgilerle ilgili hiçbir şeyi açıklamaz.
Neyse ki, varış yerinde bir basın toplantısı da var ve buradan kabine üyesinin yaptığı üç alıntıyı bir metin veya TV raporu olarak bir araya getirebilirsiniz. Bunu Berlin ofisindeki canlı yayında izleyebilirdiniz. Ancak selfie gazetecileri için hükümet uçağı, köy diskosuyla aynı kuralı uyguluyor: İçeride kim varsa içeridedir.
Politikacılar ve gazeteciler arasındaki ilişki karmaşıktır. Bir yandan araştırma için arka plan tartışmaları ve düşüncesizlikler gereklidir. Siyaset bilimci Ulrich Sarcinelli bu komik değişim ilişkisini “tanıtım amaçlı bilgi” olarak adlandırıyor.
Öte yandan, yarı kurumsallaşmış arka plan çemberleri, başkent katibi ile Başbakanlık çalışanı arasındaki düzenli futbol maçları ve gazeteciler ile politikacılar arasında özel apartmanlarda düzenlenen kadın yemekleri korunuyor. Özellikle gazeteciler için bir çelişki. Sonuçta hükümet hakkında tarafsız haber yapması gerekenler onlar.
Gazeteciler politikacılarla kadeh kaldırdı
Şu anki Spiegel genel yayın yönetmeni ve uzun süredir başkent ofisinin başkanı olan Dirk Kurbjuweit, canlandırıcı bir şekilde net: “Burada kimseyle ilk isimle anlaşmıyorum, hiçbir politikacıyla bira içmeye gitmiyorum, ve kesinlikle içmeye gitmiyorum. Ben de arka planda değilim. durumun gerçekten böyle olup olmadığını kendimize sormamız mı gerekiyor?”
Oldukça dostane bir ilişkinin olduğu izlenimi her yıl Başbakanlık'taki Tipi'nde verilen Politika Ödülü'nde ortaya çıkıyor. Konsept o kadar zekice ki Helmut Dietl'in “Kir Royal”inden gelebilir, şıklık hariç ama Protestan Berlin'de: “Politics & Communication” ticaret dergisi “Yılın Politikacısı”nı ödüllendiriyor. Son birkaç yılın kazananları: Aminata Touré, Hendrik Wüst, Annalena Baerbock (2018 ve 2022'de iki kez) ve Yeşiller'in Avrupa seçimlerindeki alkışından bir gün sonra: Başkan Ricarda Lang. Dietl mutlu olurdu.
Ancak bunun gibi bir ödül töreni sabırsızlıkla beklenecek bir şey. Selfie gazetecileri politikacılara kadeh kaldırıyor. Birbirinizi tanıyorsunuz, birbirinize değer veriyorsunuz. Instagram'da Beyaz Saray Muhabirleri Yemeği'nin Almanca versiyonunu Peek ve Cloppenburg kıyafetleriyle gösteriyorlar. Burada nihayet tüm beşeri bilimler akademisyenlerinin varoluşsal korkusunu bir kenara bırakıp, yarı sıcak şampanyanızı yudumlarken kendinize ve takipçilerinize gösterebilirsiniz: Ben başardım.
Ama aynı zamanda cazip. İktidardakiler hakkında haber yapmak yerine, onların parlaklığı size de yansısa güzel olurdu. Etkileyici gazetecilerin yaz festivallerinde, devlet resepsiyonlarında ve uluslararası zirvelerin oturum aralarında politikacılardan selfie istemelerinin nedeni budur. Hoş olmayan açılarına (saçtan çok gıdı) rağmen bunlar aile sohbetleri için değil, kendi sosyal medya profilleriniz için tasarlanmıştır. Söylemek istedikleriniz: Bakın ben önemliyim, Macron yanımda duruyor. Aslında ne diyorsun: Politikacılara sarılıyorum.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Bu akıllıca değil. Özellikle mevcut hükümetin Federal Cumhuriyet tarihinde daha önce hiç olmadığı kadar sevilmediği ve medyaya olan güvenin giderek azaldığı bir dönemde. Berlinli selfie gazetecileri üzerlerine düşeni yapıyor. Dördüncü güç olarak kendilerinin demokrasinin vakanüvisleri ve kurtarıcıları olduklarına inanıyorlar ve medyanın, dolayısıyla demokrasinin inandırıcılığına ne kadar zarar verdiklerinin farkında değiller.
Ancak kişisel çevrenizden gelen beğeni ve tanınma isteği daha büyük görünüyor. Alt sınıflar için boks neyse, orta sınıflar için de gazeteciliğin zirveye giden bir yol olduğu söylenmesi boşuna değil. Almanya'da, yol bir geçit üzerinden harap bir hükümet uçağına çıkıyor.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
AAlmanya'da Berlin'in hükümet bölgesi kadar taşralı hissi veren çok az yer var. Borchardt, Einstein ve Bocca di Bacco gibi harika küçük kasaba ön ekini “klas” olarak kazanmış lüks restoranlar var. Fraksiyon yaz festivallerini ve siyaset ödülünü içeren bir takvim var. Tüm bunların ortasında, yılda bir kez, betondan kıvırcık bir saç modeli veya dar bir smokinle krep ipeğe sarınarak, federal basın topunun etrafında dönüp politikacılarla selfie çeken başkent gazetecileri var.
Bu özel selfie gazetecileriyle ilgili olması gerekiyordu. Bakanlıkların ve Federal Şansölyeliğin karmaşık süreçlerinin karanlığına ışık tutmaya çalışan gazeteci meslektaşlarından farklı olarak bu selfie gazetecileri, gücün ve iyi ışığın olduğu her yerdedir. Bu genellikle hükümet düzleminde veya daha iyisi önünde olur.
ayrıca oku
Air Force One değil. Neredeyse. Popüler motif: Güneş doğarken uçağa çıkan merdivenler, arka tarafta açıkça görülebilen siyah, kırmızı ve altın şerit, bu da şunu açıkça ortaya koyuyor: Burada uçan bir çizgi yok. Ardından evde kalan takipçilerine şu soru geliyor: “Peki bugün nereye gidiyoruz?” Çabuk Cibuti veya Somali bayrağını ekleyin. Hiçbir şey bundan daha incelikli bir sinyal vermez: Dünyada evimdeyim. Ah, orada bir meslektaş gördüm! Zack, bir selfie. Gücün sabah güneşi, gazetecilerin yorgun yüzlerinin üzerinde usulca uzanıyor.
Bir gazete okuyucusu veya televizyon izleyicisi olarak bilgi kazanmayı uman herkes genellikle hayal kırıklığına uğrayacaktır. Uçakta konuşulanlar genellikle “3'ün altında” yani gizli, kayıt dışıdır. Selfie gazetecisi de bir sonraki gezi için akreditasyon istediğinden, ideal olarak kendisine verilen bilgilerle ilgili hiçbir şeyi açıklamaz.
Neyse ki, varış yerinde bir basın toplantısı da var ve buradan kabine üyesinin yaptığı üç alıntıyı bir metin veya TV raporu olarak bir araya getirebilirsiniz. Bunu Berlin ofisindeki canlı yayında izleyebilirdiniz. Ancak selfie gazetecileri için hükümet uçağı, köy diskosuyla aynı kuralı uyguluyor: İçeride kim varsa içeridedir.
Politikacılar ve gazeteciler arasındaki ilişki karmaşıktır. Bir yandan araştırma için arka plan tartışmaları ve düşüncesizlikler gereklidir. Siyaset bilimci Ulrich Sarcinelli bu komik değişim ilişkisini “tanıtım amaçlı bilgi” olarak adlandırıyor.
Öte yandan, yarı kurumsallaşmış arka plan çemberleri, başkent katibi ile Başbakanlık çalışanı arasındaki düzenli futbol maçları ve gazeteciler ile politikacılar arasında özel apartmanlarda düzenlenen kadın yemekleri korunuyor. Özellikle gazeteciler için bir çelişki. Sonuçta hükümet hakkında tarafsız haber yapması gerekenler onlar.
Gazeteciler politikacılarla kadeh kaldırdı
Şu anki Spiegel genel yayın yönetmeni ve uzun süredir başkent ofisinin başkanı olan Dirk Kurbjuweit, canlandırıcı bir şekilde net: “Burada kimseyle ilk isimle anlaşmıyorum, hiçbir politikacıyla bira içmeye gitmiyorum, ve kesinlikle içmeye gitmiyorum. Ben de arka planda değilim. durumun gerçekten böyle olup olmadığını kendimize sormamız mı gerekiyor?”
Oldukça dostane bir ilişkinin olduğu izlenimi her yıl Başbakanlık'taki Tipi'nde verilen Politika Ödülü'nde ortaya çıkıyor. Konsept o kadar zekice ki Helmut Dietl'in “Kir Royal”inden gelebilir, şıklık hariç ama Protestan Berlin'de: “Politics & Communication” ticaret dergisi “Yılın Politikacısı”nı ödüllendiriyor. Son birkaç yılın kazananları: Aminata Touré, Hendrik Wüst, Annalena Baerbock (2018 ve 2022'de iki kez) ve Yeşiller'in Avrupa seçimlerindeki alkışından bir gün sonra: Başkan Ricarda Lang. Dietl mutlu olurdu.
Ancak bunun gibi bir ödül töreni sabırsızlıkla beklenecek bir şey. Selfie gazetecileri politikacılara kadeh kaldırıyor. Birbirinizi tanıyorsunuz, birbirinize değer veriyorsunuz. Instagram'da Beyaz Saray Muhabirleri Yemeği'nin Almanca versiyonunu Peek ve Cloppenburg kıyafetleriyle gösteriyorlar. Burada nihayet tüm beşeri bilimler akademisyenlerinin varoluşsal korkusunu bir kenara bırakıp, yarı sıcak şampanyanızı yudumlarken kendinize ve takipçilerinize gösterebilirsiniz: Ben başardım.
Ama aynı zamanda cazip. İktidardakiler hakkında haber yapmak yerine, onların parlaklığı size de yansısa güzel olurdu. Etkileyici gazetecilerin yaz festivallerinde, devlet resepsiyonlarında ve uluslararası zirvelerin oturum aralarında politikacılardan selfie istemelerinin nedeni budur. Hoş olmayan açılarına (saçtan çok gıdı) rağmen bunlar aile sohbetleri için değil, kendi sosyal medya profilleriniz için tasarlanmıştır. Söylemek istedikleriniz: Bakın ben önemliyim, Macron yanımda duruyor. Aslında ne diyorsun: Politikacılara sarılıyorum.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Bu akıllıca değil. Özellikle mevcut hükümetin Federal Cumhuriyet tarihinde daha önce hiç olmadığı kadar sevilmediği ve medyaya olan güvenin giderek azaldığı bir dönemde. Berlinli selfie gazetecileri üzerlerine düşeni yapıyor. Dördüncü güç olarak kendilerinin demokrasinin vakanüvisleri ve kurtarıcıları olduklarına inanıyorlar ve medyanın, dolayısıyla demokrasinin inandırıcılığına ne kadar zarar verdiklerinin farkında değiller.
Ancak kişisel çevrenizden gelen beğeni ve tanınma isteği daha büyük görünüyor. Alt sınıflar için boks neyse, orta sınıflar için de gazeteciliğin zirveye giden bir yol olduğu söylenmesi boşuna değil. Almanya'da, yol bir geçit üzerinden harap bir hükümet uçağına çıkıyor.