Uzun bir süre, sol parti özellikle uyandırılan kültürel mücadelede ortaya çıktı. En son seçim başarısı “marka duvarı” güven ve “sınır dışı etme” retorik borçlu değil. Partinin geleceği tamamen farklı bir ortamda.
Seçim bitti ve FDP ve SPD gibi bariz kaybedenlere ek olarak, Almanya'nın alternatifi, sol parti dışında da şaşırtıcı seçim kazananları var. Onların yükselişleri, seçimden önce okuyabilirsiniz, öncelikle en iyi adayı Heidi Reichinnek'in sosyal medya farkındalığından ve CDU patronu Friedrich Merz'in seçim kampanyasında göç dersi eleştirisinden kaynaklanıyordu. Aslında, sol parti, daha kısıtlayıcı bir göç politikası kursunu reddeden son partidir: “Bu ülkedeki yangın duvarı”, Reichinnek.
Rakamlar sadece partinin yeni popülaritesinin “açık sınırları ve sınır dışı etme” göç politikasına dayandığını veriyor. Seçim sonrası araştırmalara göre, sol seçmenlerin yüzde 25'i bile “çok fazla yabancının Almanya'ya gelmesinden endişe ediyor”.
Her ne kadar yaklaşık 700.000 GREE seçmen kazanabilmenize rağmen, aynı zamanda BSW'de yaklaşık 340.000 oy ve göç-kritik (BSW) ve bazen yabancılara (AFD) düşman olduğu bilinen AFD'ye 100.000 oy vardı. Yeşiller şimdi muhalefete girerse ve orada ilerici sosyal ve gevşek göç politikası tercihlerini ortaya çıkarırsa, solun eşsiz satış noktası da bu siyasi alanlarda kaybolmalıdır. Ve “Biz Ateş Duvarıız” seçmenleri geldikleri kadar çabuk olabilirler.
2010 gündeminden bu yana, Alman siyasi yelpazesindeki gerçek piyasa boşluğu, güvenilir bir sosyal eşitsizliğe hitap eden ve daha yüksek ücretler, sosyal güvenlik ve daha düşük yaşam maliyetleri için mücadele eden bir parti olmuştur. Parti lideri Jan Van Aken “milyarderlerin kaldırılması” çağrısında bulunuyor ve sınıf mücadelesini çağırıyor. Seçim başarısının önemli bir kısmı, yeni rehberliğinde, solun dağıtım sorunlarını sürekli olarak ele alması ve aynı zamanda uyandıran milies dışındaki seçmenlere ilham vermesiyle ilgili olması muhtemeldir. Merz göçü ilerlemesi olmasa bile, sol muhtemelen Federal'a giderdi.
Sol yeni işçi partisi olmalı
Kiralık bir gardiyan uygulaması ile parti, özellikle uygun fiyatlı yaşam alanının bulunmasının yıllarca varoluş korkusuna neden olduğu ve büyük konut şirketlerine karşı geniş, desteklenen bir kampanya kampanyasının 2021'de vatandaşların çoğunluğunu ikna edebildiği Berlin'de gol atabildi.
ARD'ye göre, AFD artık işçilerin yüzde 38'i ile önemli ölçüde güçlü. Bu gelişmenin nedeni, beklenen ekonomik inişin (meşru bir korku) ve yıllarca yeterince kontrol edilen yıllardan kaynaklanan sorunların ve sonuçlarının bir kombinasyonudur (bu da haklıdır). Sendika ve SPD şüphesiz hükümetin yeşilliklerin katılımıyla mümkün olandan daha kısıtlayıcı bir göç politikasını yönlendirecektir. Ancak esas olarak Friedrich Merz yönetimindeki CDU, neoliberal bir yeniden dağıtım programını uygulamaya çalışmalıdır. SPD'den beklenecek çok fazla direnç yok.
Büyük kazananlar ve şirketler için vergi, sosyal faydaları kısaltır, para muhtemelen yükseltmek için mevcut olacaktır. Bu nedenle işçilerin sosyal durumu daha güvencesiz hale gelecektir ve ne muhtemelen bir genç partner olarak daha fazla karar veren SPD ne de muhalefette ekonomik dikkatsizlik ile karakterize edilen yeşil mesane bir karşı ağırlık oluşturmayacaktır. Yorgun olmaktan uzak sol seçmen potansiyeli burada. Sol yeni yeşillikler olmamalı – Avrupa seçimlerinde kavram başarısız oldu – yeni SPD'ye.
Aslında, parti, özellikle büyük şehirlerde, Federal seçimlerine önemli ölçüde ekleyebildi. Doğu Alman ülkesinde, seçim sonuçları bazen üç buçuk yıldan biraz daha iyi, ancak genel olarak hala fakir. Doğu profilini ve işçilerdeki desteği güçlendirmek istiyorsanız, orada ve işçilerin işçilerinde yeni seçmenler aramalısınız – ve belki de AFD'yi zayıflatmalısınız. Aktivist çevrelerde çok önemli olan anti-faşizm, tutarlı sınıf mücadelesinde bir “marka duvarı” ndan daha etkilidir.
Seçim bitti ve FDP ve SPD gibi bariz kaybedenlere ek olarak, Almanya'nın alternatifi, sol parti dışında da şaşırtıcı seçim kazananları var. Onların yükselişleri, seçimden önce okuyabilirsiniz, öncelikle en iyi adayı Heidi Reichinnek'in sosyal medya farkındalığından ve CDU patronu Friedrich Merz'in seçim kampanyasında göç dersi eleştirisinden kaynaklanıyordu. Aslında, sol parti, daha kısıtlayıcı bir göç politikası kursunu reddeden son partidir: “Bu ülkedeki yangın duvarı”, Reichinnek.
Rakamlar sadece partinin yeni popülaritesinin “açık sınırları ve sınır dışı etme” göç politikasına dayandığını veriyor. Seçim sonrası araştırmalara göre, sol seçmenlerin yüzde 25'i bile “çok fazla yabancının Almanya'ya gelmesinden endişe ediyor”.
Her ne kadar yaklaşık 700.000 GREE seçmen kazanabilmenize rağmen, aynı zamanda BSW'de yaklaşık 340.000 oy ve göç-kritik (BSW) ve bazen yabancılara (AFD) düşman olduğu bilinen AFD'ye 100.000 oy vardı. Yeşiller şimdi muhalefete girerse ve orada ilerici sosyal ve gevşek göç politikası tercihlerini ortaya çıkarırsa, solun eşsiz satış noktası da bu siyasi alanlarda kaybolmalıdır. Ve “Biz Ateş Duvarıız” seçmenleri geldikleri kadar çabuk olabilirler.
2010 gündeminden bu yana, Alman siyasi yelpazesindeki gerçek piyasa boşluğu, güvenilir bir sosyal eşitsizliğe hitap eden ve daha yüksek ücretler, sosyal güvenlik ve daha düşük yaşam maliyetleri için mücadele eden bir parti olmuştur. Parti lideri Jan Van Aken “milyarderlerin kaldırılması” çağrısında bulunuyor ve sınıf mücadelesini çağırıyor. Seçim başarısının önemli bir kısmı, yeni rehberliğinde, solun dağıtım sorunlarını sürekli olarak ele alması ve aynı zamanda uyandıran milies dışındaki seçmenlere ilham vermesiyle ilgili olması muhtemeldir. Merz göçü ilerlemesi olmasa bile, sol muhtemelen Federal'a giderdi.
Sol yeni işçi partisi olmalı
Kiralık bir gardiyan uygulaması ile parti, özellikle uygun fiyatlı yaşam alanının bulunmasının yıllarca varoluş korkusuna neden olduğu ve büyük konut şirketlerine karşı geniş, desteklenen bir kampanya kampanyasının 2021'de vatandaşların çoğunluğunu ikna edebildiği Berlin'de gol atabildi.
ARD'ye göre, AFD artık işçilerin yüzde 38'i ile önemli ölçüde güçlü. Bu gelişmenin nedeni, beklenen ekonomik inişin (meşru bir korku) ve yıllarca yeterince kontrol edilen yıllardan kaynaklanan sorunların ve sonuçlarının bir kombinasyonudur (bu da haklıdır). Sendika ve SPD şüphesiz hükümetin yeşilliklerin katılımıyla mümkün olandan daha kısıtlayıcı bir göç politikasını yönlendirecektir. Ancak esas olarak Friedrich Merz yönetimindeki CDU, neoliberal bir yeniden dağıtım programını uygulamaya çalışmalıdır. SPD'den beklenecek çok fazla direnç yok.
Büyük kazananlar ve şirketler için vergi, sosyal faydaları kısaltır, para muhtemelen yükseltmek için mevcut olacaktır. Bu nedenle işçilerin sosyal durumu daha güvencesiz hale gelecektir ve ne muhtemelen bir genç partner olarak daha fazla karar veren SPD ne de muhalefette ekonomik dikkatsizlik ile karakterize edilen yeşil mesane bir karşı ağırlık oluşturmayacaktır. Yorgun olmaktan uzak sol seçmen potansiyeli burada. Sol yeni yeşillikler olmamalı – Avrupa seçimlerinde kavram başarısız oldu – yeni SPD'ye.
Aslında, parti, özellikle büyük şehirlerde, Federal seçimlerine önemli ölçüde ekleyebildi. Doğu Alman ülkesinde, seçim sonuçları bazen üç buçuk yıldan biraz daha iyi, ancak genel olarak hala fakir. Doğu profilini ve işçilerdeki desteği güçlendirmek istiyorsanız, orada ve işçilerin işçilerinde yeni seçmenler aramalısınız – ve belki de AFD'yi zayıflatmalısınız. Aktivist çevrelerde çok önemli olan anti-faşizm, tutarlı sınıf mücadelesinde bir “marka duvarı” ndan daha etkilidir.