Terörizm yüceltilirse, suçlar işlenir ve iç güvenlik tehlikede ise, Almanya, geçmişi, İsrail veya çok adlandırılan devlet fareleri hakkında tartışmalar yoktur. Sadece temellerden uzaklaşırlar.
Ölüm tehditleri almak istersem, buraya yazabilirim, IDF'nin Gazze'de ne yaptığı umrumda değil. Demek istediğimi biraz daha netleştirmek için İran'ın Tel Aviv'de balistik roketler çekip çekmediğini umursamadığımı ekleyebilirim. Bu yeterli değilse ve zaten internette adresimi bulmaya çalışıyorsa, bu noktada sakinleşebilirim: Ben de umrumda değil. Gazze'deki ölü siviller umrumda değil – Demir Dome ve Arrow 3 olmadan muhtemelen Tel Aviv'in çok fazla kalmadığı gibi.
Ama her gün Alman yollarında neler olduğunu gördüğümde bu alakasız. Çünkü kamu empatisi Gazze'ye yönelik ölüm tehditlerine hızla yol açabilirken, Tel Aviv'in Berlin'in yollarındaki yıkımı kamuya meydan okuyor. Rahatsız edilmemiş ve haksız. Ben ya da kimsenin Orta Doğu'da ne olduğunu ya da Orta Doğu'da neler olduğunu düşündüğüne bakılmaksızın da umrumda değil.
Ve hayır – bu abartılı bir polemik veya kışkırtıcı ifadelerin aşırı yorumlanması değildir. 6 Temmuz'da Kreuzberg'e yürüyen göstericilere “Hutis, Hutis, bizi gururlandır, başka bir gemiyi çevir” ve sonra “İran, İran, bizi gururlandır” denir. Kazara geldim ve İran'ın hattında akustik olarak daha fazla kafiyeyi anlamadım. Ancak slogan yeni değil. Örneğin New York'ta “Burn Tel Aviv'e yere” tamamlandı. İlk olarak göstericilerin zekasını sorgulayabilir. Eğer bir yandan bir ateşkes istiyorlarsa, ama sonra bu çatışmanın aktörlerine devam etmek için tezahürat yaparlarsa.
Ama bu çok akademik ve sonunda alakasız olurdu. Sadece Berlin'in ortasındaki göstericilerin eşcinselleri vinçlere asan İslamcı bir terörist rejimi kutlaması önemlidir. Bunu kınamak için, Almanya, geçmişi, İsrail veya çok adlandırılan devlet sıralamaları hakkında tartışmalara öncülük etmek zorunda değilim. Sadece kınayabilirim.
Artık “nehirden denize” anti -Semitik olup olmadığı hakkında herhangi bir tartışma yapmak istemiyorum. Şimdi bunu umursamıyorum. Bununla birlikte, bunun üzerine adlandırılan gösterilerde gazetecilerin de tehdit edildiği, karşı ilahilerde korkutulması ve polis memurlarının yaralanması benim için önemli değil. Yahudi cinayeti ya da sadece “intifada” çağrılarıyla soyut bir ayaklanma demek istesiniz aktivistlerle nitel görüşmeler yapmak zorunda değilim. Terör örgütleri olarak sınıflandırılan gruplarla temasları olan kişilere ek olarak. Bu benim için tüm bunları reddetmem yeterli – ben veya kimsenin Orta Doğu'da neler olduğunu ya da Orta Doğu'da neler olduğunu düşündüğüne bakılmaksızın.
Tüm bu tartışmalar bariz olandan uzaklaşıyor, suçlar burada işleniyor ve iç güvenlik tehlikede. Kapşonlu aktivistler özgür üniversitenin başkanlık binasını doldurmaya çalışırlarsa, çalışanları tehdit ederlerse, bu aktivistlerin ne hakkında ne olursa olsun hukukun üstünlüğü müdahale etmek zorundadır.
Ve eğer bu aktivistlerden birini sınır dışı etme girişimi olan yeşil Mep Erik Marquardt ise, X'teki sadece Propalestinik protestolara karşı baskı olarak yorumluyorsa, kasıtlı olarak ciddi suçları küçümsedi. İran'ın İsrail'i bombalayacağına bakılmaksızın, suçlar suç olmaya devam ediyor – Gazze'de ne olursa olsun.
Ölüm tehditleri almak istersem, buraya yazabilirim, IDF'nin Gazze'de ne yaptığı umrumda değil. Demek istediğimi biraz daha netleştirmek için İran'ın Tel Aviv'de balistik roketler çekip çekmediğini umursamadığımı ekleyebilirim. Bu yeterli değilse ve zaten internette adresimi bulmaya çalışıyorsa, bu noktada sakinleşebilirim: Ben de umrumda değil. Gazze'deki ölü siviller umrumda değil – Demir Dome ve Arrow 3 olmadan muhtemelen Tel Aviv'in çok fazla kalmadığı gibi.
Ama her gün Alman yollarında neler olduğunu gördüğümde bu alakasız. Çünkü kamu empatisi Gazze'ye yönelik ölüm tehditlerine hızla yol açabilirken, Tel Aviv'in Berlin'in yollarındaki yıkımı kamuya meydan okuyor. Rahatsız edilmemiş ve haksız. Ben ya da kimsenin Orta Doğu'da ne olduğunu ya da Orta Doğu'da neler olduğunu düşündüğüne bakılmaksızın da umrumda değil.
Ve hayır – bu abartılı bir polemik veya kışkırtıcı ifadelerin aşırı yorumlanması değildir. 6 Temmuz'da Kreuzberg'e yürüyen göstericilere “Hutis, Hutis, bizi gururlandır, başka bir gemiyi çevir” ve sonra “İran, İran, bizi gururlandır” denir. Kazara geldim ve İran'ın hattında akustik olarak daha fazla kafiyeyi anlamadım. Ancak slogan yeni değil. Örneğin New York'ta “Burn Tel Aviv'e yere” tamamlandı. İlk olarak göstericilerin zekasını sorgulayabilir. Eğer bir yandan bir ateşkes istiyorlarsa, ama sonra bu çatışmanın aktörlerine devam etmek için tezahürat yaparlarsa.
Ama bu çok akademik ve sonunda alakasız olurdu. Sadece Berlin'in ortasındaki göstericilerin eşcinselleri vinçlere asan İslamcı bir terörist rejimi kutlaması önemlidir. Bunu kınamak için, Almanya, geçmişi, İsrail veya çok adlandırılan devlet sıralamaları hakkında tartışmalara öncülük etmek zorunda değilim. Sadece kınayabilirim.
Artık “nehirden denize” anti -Semitik olup olmadığı hakkında herhangi bir tartışma yapmak istemiyorum. Şimdi bunu umursamıyorum. Bununla birlikte, bunun üzerine adlandırılan gösterilerde gazetecilerin de tehdit edildiği, karşı ilahilerde korkutulması ve polis memurlarının yaralanması benim için önemli değil. Yahudi cinayeti ya da sadece “intifada” çağrılarıyla soyut bir ayaklanma demek istesiniz aktivistlerle nitel görüşmeler yapmak zorunda değilim. Terör örgütleri olarak sınıflandırılan gruplarla temasları olan kişilere ek olarak. Bu benim için tüm bunları reddetmem yeterli – ben veya kimsenin Orta Doğu'da neler olduğunu ya da Orta Doğu'da neler olduğunu düşündüğüne bakılmaksızın.
Tüm bu tartışmalar bariz olandan uzaklaşıyor, suçlar burada işleniyor ve iç güvenlik tehlikede. Kapşonlu aktivistler özgür üniversitenin başkanlık binasını doldurmaya çalışırlarsa, çalışanları tehdit ederlerse, bu aktivistlerin ne hakkında ne olursa olsun hukukun üstünlüğü müdahale etmek zorundadır.
Ve eğer bu aktivistlerden birini sınır dışı etme girişimi olan yeşil Mep Erik Marquardt ise, X'teki sadece Propalestinik protestolara karşı baskı olarak yorumluyorsa, kasıtlı olarak ciddi suçları küçümsedi. İran'ın İsrail'i bombalayacağına bakılmaksızın, suçlar suç olmaya devam ediyor – Gazze'de ne olursa olsun.